Wie gevonden wil worden
Synopsis
Talia groeit op in een gouden kooi met lijfwachten, paparazzi en kogelvrije ramen.
Op den duur breekt ze uit, om de roem en rijkdom te verruilen voor vrijheid,
met een ander uiterlijk en een nieuwe identiteit, als Keri.
Eerst komt ze in een opvanghuis, later woont ze in een pleeggezin.
Keri houdt zich klein, want elke confrontatie kan haar leven weer binnenstebuiten keren.
Het lukt wonderbaarlijk, tot ze Toby ontmoet en verliefd wordt. Hij zou haar kunnen verraden.
Voor haar geheim zou Toby veel geld krijgen van de roddelpers. In hoeverre kan Keri hem vertrouwen?
Over het ontstaan
Als docent had Arno een prins van Oranje in de klas, vlak voor zijn tafel.
Hij zag hem soms worstelen met ongewenste aandacht en vroeg zich af:
als je zo’n leven met openbaarheid niet wilt, hoe kun je er dan uitstappen?
De roman is ook geïnspireerd door feiten rond Athina Onassis. Zij erfde 2 miljard euro
maar had een complexe jeugd, achtervolgd door de roddelpers en paparazzi.
Thematiek
angst en moed - eigenheid en openbaarheid,
vriendschap, verliefdheid, liefde, eigenwaarde;
wanneer vertrouw je iemand honderd procent?
Uit de roman:
Veel ramen in ons huis hadden kogelvrij glas – alleen omdat ik voor losgeld van miljoenen ontvoerd kon worden? Of omdat Fernandi de politiek in ging met enge ideeën? Waren de telefoons aftapvrij en de computers onhackbaar?
‘De “journalisten” staan dag en nacht op scherp, ze klikken honderd foto’s, plakken van alles aan elkaar en kijk eens op het internet of een cover: geheime relatie ontrafeld. Zo’n plaatje met wat bloot gaat voor tonnen de wereld rond.’
“Een echte verrassing. Het verhaal is schitterend geschreven, en straalt de emoties van Talia goed uit. Ze gaat een flinke ontdekkingsreis tegemoet. Een leuke blik in de Nederlandse glamourwereld, ondergedompeld in een over-the-top sausje van paparazzi en invloed.”
“Het thema van dit boek is de vraag hoe je het beste jezelf kan zijn, dus een vorm van vrijheid hebben. Talia Mandati wordt in een omgeving opgevoed die ze zelf verschrikkelijk vindt. Daarom besluit ze om haar ouderlijk huis te verlaten. De schrijfstijl van Arno Bohlmeijer is duidelijk en eenvoudig. Hij vertelt alles duidelijk en helder waardoor je niet met vragen zit tijdens het lezen. Hij gebruikt best veel details die het lezen leuk en interessant maken.”
“Het is grappig om te lezen hoe het leven van de dochter van bekende Nederlanders eruit ziet. Veel mensen dromen van zo'n leven, maar uit het boek blijkt dat kinderen die alles hebben juist heel graag normaal willen zijn.”
“Heel overtuigend: geluk zit hem niet in de centen of de roem. Het is de liefde die het hem doet.”