NRC:
Bohlmeijer legt heel weinig uit maar zijn woorden hebben zo'n suggestieve kracht... Ook dat is vakmanschap van de eerste orde. En dan heeft Bohlmeijer bovenal de gave om het leven van alledag tot een belevenis voor anderen te maken.
Als het zijn eigen ervaringen niet zijn die hij beschrijft, is zijn inlevingsvermogen onvoorstelbaar groot. Als hij het wel zelf heeft meegemaakt verdient hij als schrijver grote lof.
Heel treffend, maar tegelijk zonder nadruk, suggereert Bohlmeijer dat de regisseur afstand probeert te nemen van het trauma door hem de gebeurtenissen te laten waarnemen als door de lens van een camera.
Wat bij Bohlmeijer steeds opvalt, is dat hij een buitengewoon oor heeft voor wat kinderen zeggen en een zesde zintuig lijkt te bezitten voor wat er in hen omgaat. Er zijn niet veel schrijvers die zich zo overtuigend kunnen inleven in de
denkwereld van een kind.
Mens en schrijver in vogelvlucht
| 1956 | in twee uur tijd geboren, want de dokter heeft haast en
geeft zijn moeder een injectie;
dat is toch niet bepalend voor de rest van zijn leven? |
| 1957 | wegens beweeglijkheid ‘vastgebonden’ aan zijn matras,
maar algauw staat hij recht in bed met de matras op zijn rug |
| 1962 | valt in één dag twee keer op zijn achterhoofd
en dat moet beide keren gehecht worden |
| 1970 | toegelaten tot de beroepsopleiding van het Scapino Ballet
in Amsterdam, maar zijn plankenkoorts is te groot |
| 1973 | studeert Engels en Frans aan de Lerarenopleiding |
| 1978 | geeft les en doet de Masters Engelse Letterkunde |
| 1979 | trouwt met de goudkleurige Marjan, die van levensbelang is |
 | |
| 1983 en 1986 | Rozemarijn en Phebe worden geboren |
| 1986 en 1987 | publiceert een studie over Henry James
in Bzzlletin en Encounter, Engeland |
| 1987 | romandebuut Op het punt van breken |
| 1992 | Marjan overlijdt, maar haar inspiratie blijft |
| 1997 | Charlotte Köhler Stipendium, een mooie prijs
o.a. voor Ik moet je iets heel jammers vertellen
over Marjan en de kinderen |
| 1999 | onthutsend nieuws in Rotzooi in mijn hoofd:
Arno is verliefd op een man |
| 2009 en 2011 | nog een compleet nieuw leven begint
met de kleinkinderen; ook met schrijven? |
| 2012 | Wie gevonden wil worden, roman voor Young Adults |
| 2013 | Between Falling and Walking, voor de volwassenen
die van Absolutely Fabulous houden, of Kafka en Koefnoen. |
| 2014 - heden | zie pagina's 'Home' en 'Nieuws' |
OVER DE AUTEUR in Rotzooi in mijn hoofd
Zijn boeken zijn poëtisch en heftig tegelijk, over vriendschap, wilskracht, openheid, angst en moed, kwetsbaarheid.
Ze ontstaan altijd uit de werkelijkheid, maar soms komt er iets bij wat je graag zóú doen.
De hoofdpersonen maken vaak een grote ontdekkingsreis: wie ben je, wat wil je, waar word je gelukkig van?
Het schrijven is ‘voeding’ voor hem. Het is zijn werk maar ook een diep soort delen van alles wat mooi of moeilijk is.
Over menig boek in vele jaren
De Standaard:
‘Veelzeggende en realistische details. Lichte toetsen, vaak meer suggererend dan vertellend. Teer en sterk tegelijk.
Een zeldzaam indringende en ontroerende getuigenis.’
M. Vasalis:
‘Zo sober, zo aanwezig, zo onontkoombaar.’
Trouw:
‘Bohlmeijer schrijft vanuit puur innerlijke beleving, maar bereikt door zijn zo zorgvuldig gekozen woorden en symbolen een sterke expressie.’
HUMO:
‘Huiveringwekkende schriftuur.’
Vrij Nederland:
‘Hartveroverend.’ Aukje Holtrop
‘Bohlmeijer geeft de ontroering zo mooi weer.’
De Morgen:
‘…verheldert onze fundamenteelste bestaanservaring: de dood.’
Stentor:
‘Bohlmeijer schrijft prachtige dialogen en kan zich prima verplaatsen in de gedachtengang van kinderen. Bovendien lardeert hij zijn verhaal met juweeltjes van zinnen.’
Gelderlander:
‘…ontdek je dat er in een boek dingen staan die je niet met woorden kunt zeggen.’
Het Parool:
‘Bohlmeijer staat op een onsentimentele manier stil bij liefde, fijngevoeligheid en begrip.’
Volkskrant:
‘Schitterend en troostrijk.’
Publishers Weekly
‘Most readers will be relishing the subtle beauty of the author’s prose, and its life-affirming message.’
BBC
“Consistently original and intriguing. Evocative. Strongly atmospheric.
A talent for dialogue. The style very distinctive and the language interesting.”